Ontvangen van de Lions Club Yogyakarta Puspita Mataram
“Corona” brieven van leerlingen uit Yogyakarta
(De Indonesische brieven zijn vertaald, de in het Engels gestelde brief is ongewijzigd overgenomen)
De door onze club gesteunde leerlingen in Yogyakarta kunnen door de coronacrisis niet naar school gaan. In bijgaande brieven beschrijven zij hun gevoelens m.b.t. de coronacrisis.
Agha Satria Wibawa
Yogyakarta, 28-04-2020.
Vrede en voorspoed zij met u. Dat wij onder de hoede van de Heere God altijd gezond mogen blijven. In de huidige situatie, veroorzaakt door het coronavirus, voel ik mij verdrietig omdat ik noch naar school kan gaan noch aan buitenschoolse activiteiten kan meedoen. Ik ontmoet geen vrienden en kan daarom niet met hen spelen. Ik ben ook verdrietig dat ik de docenten die ik graag mag niet kan ontmoeten. Ik kan alleen maar bidden dat het covid-19 virus snel tot het verleden zal behoren en ik weer aan schoolactiviteiten kan deelnemen.
Tristan Muhammad Iqbal
Vanwege de coronavirus-pandemie moet ik thuis blijven. Als ik naar buiten wil dan moet ik een mondkapje dragen en mijn handen wassen. Mijn gevoelens in deze periode van de heersende corona epidemie zijn enerzijds verveling en anderzijds plezier. Voorbeeld van plezier is dat ik niet naar school ga, en een voorbeeld van verveling is dat ik constant thuis moet blijven. Gedurende de corona pandemie ben ik gezond omdat ik veelvuldig mijn handen was, afstand in de gaten hou en voedzaam eet.
Galih Rayhan Sutejo
Yogyakarta, 23-04-2020.
Vrede en voorspoed zij met u. Dat wij immer onder God’s hoede gezond mogen blijven. In de huidige situatie voel ik me vanwege de impact van covid-19 verdrietig omdat ik niet naar school kan gaan en omdat ik geen buitenschoolse activiteiten kan doen. Ik ben ook verdrietig omdat ik geen les op school kan krijgen, niet mijn schoolvrienden kan ontmoeten en met hen spelen. Ik hunker naar kennisverrijking en ontspanning. Ik ben ook verdrietig omdat ik de leraren die ik ken niet kan ontmoeten. Ik kan slechts bidden dat het virus covid-19 snel tot het verleden behoort en ik weer aan de schoolactiviteiten kan deelnemen.
Kirania Putri Maharani
Aan: de geachte Lionsclub in Den Haag
Ik vertel u graag over de situatie in Yogyakarta sinds Indonesië besmet is geraakt met het coronavirus covid-19, waardoor ik verdrietig ben. Alle mensen die besmet zijn met het coronavirus zijn ziek geworden, waardoor ze nergens naar toe kunnen. Ik ben al lang niet naar school gegaan die vanwege het coronavirus gesloten is. Ik ben verdrietig omdat ik met mijn vrienden geen les krijg op school. Ik leer nu uitsluitend thuis. Ik mag het huis niet uit om buiten te spelen of samen met mijn vrienden leren. Moge het coronavirus spoedig weg zijn dan kan ik weer naar school gaan en mijn vrienden zien. Leren en spelen met mijn ouders is wel mogelijk omdat zij niet werken. Als de situatie weer veilig is kan ik weer overal naar toe gaan. Ik hoop dat alle leden van de Lionsclub in Nederland gezond zijn en gevrijwaard van het coronavirus en van alle narigheden van dien.
Veel dank voor uw aandacht en steun voor ons tot nu toe. Ik zal mij wijden aan mijn huiswerk om de CITO-toets te doorstaan. Lieve groeten van Kirania
Aninda Senja Priantik
Aan de geachte Lionsclub in Nederland. Vrede zij met u.
Ik ben Aninda Senja Priantik. Ik zit nu in de zesde klas. Vanwege het coronavirus kan ik niet naar school gaan terwijl ik toch hierop aansluitend naar de middelbare school (SMP) wil gaan. Wanneer zal covid-19 uit ons land zijn verdwenen? Ik verlang naar school, ik verlang de docenten te ontmoeten en mijn vrienden. Ik hunker om naar school te gaan zoals vroeger omdat de lessen thuis (online) voor mij heel moeilijk zijn te volgen. Afgezien daarvan vind ik het ook moeilijk studieopdrachten te vervullen omdat ik van de leerkrachten niet rechtstreeks een toelichting kan krijgen of antwoord op vragen over onderwerpen in de leerboeken. Thuis heb ik moeite met leren omdat mijn vader en moeder niet in staat zijn mij te helpen (kennis ontberen ze). Mijn moeder zegt dat het niveau van het onderwijs nu veel hoger is en niet te vergelijken met dat van haar jeugd, terwijl de aard van het onderwijs van mijn vader vroeger vakgericht was zodat hij mij ook niet kan helpen. Het was meer gericht op handvaardigheden. Vandaar dat ik mij richt op het maximaal haalbare. Dit heb ik allemaal aan mijn docenten verteld omdat ik wil slagen met goede cijfers op mijn eindrapport.
Mijns inziens ben ik heel openhartig geweest. Mocht ik iets verkeerds hebben geschreven of incorrecte woorden hebben gebruikt dan bied ik, Aninda Senja Priantik, u hiervoor mijn verontschuldigingen aan. Met vriendelijke groet en hoogachting, Aninda Senja Priantik.
Adelia Nur Rahma
Almost the last few months our country Indonesia was also been touched by COVID-19.For me, this plaque affected my education. For more than a month now, I have to study and do my assignments online at home until the specified time. I miss being together at school with friends. May the COVID-19 epidemic quickly end from this earth, so that all can return to normal.
X stayathome
X stayhealthy