Düsseldorf, 11 september 2021
Beste Lionsvrienden en lieve vriendinnen,
Na de warme woorden van onze presidenten, is mij gevraagd om als oudste van de hier aanwezige Haagse Lions ook iets te zeggen. Misschien val ik op sommige punten in herhaling, excuus daarvoor. In de eerste plaats wil ook ik jullie allemaal hartelijk feliciteren met deze mijlpaal en onze Dortmunder vrienden danken voor de voortreffelijke organisatie van onze verjaardag in Düsseldorf en in het bijzonder Hermann voor al zijn inspanningen daarbij. En natuurlijk ook Ina omdat het haar idee was om de mooie tuinen van Schloss Dyck te bezoeken. Ik wil graag kort een aantal herinneringen ophalen en enkele ervaringen met jullie delen. Hoewel de ontstaansgeschiedenis van onze jumelage iedereen wel bekend is, wil ik toch nog eens benadrukken hoe bijzonder het was dat Harald Koch en Paul van Hessen, samen met Walter Derwald en Bob Schmidt, het gepresteerd hebben om ondanks “de schaduw van een pijnlijk verleden” onze beide clubs bij elkaar te brengen. Hoewel het sluiten van vriendschap, ook over de landsgrenzen heen, een van de belangrijkste doelstellingen van het Lionisme is, was dat 26 jaar na de oorlog van beide kanten een hele moedige stap. Zeker de geesten in mijn club moesten daar rijp voor gemaakt worden en dat kostte vanwege het delicate karakter begrijpelijk veel tijd. Maar tenslotte kwamen beide clubs op 6 juli 1971 voor het eerst bij elkaar, waarbij heel symbolisch het Vredespaleis in Den Haag werd bezocht. Is het niet geweldig dat wij al vijftig jaar de vruchten plukken van het initiatief van deze bruggenbouwers! De Jumelage-beauftragten van het eerste uur, Bob Schmidt en Gerard Rüschenbeck, hebben de clubs steeds weten te verrassen met aansprekende programma’s op prachtige locaties, met voldoende gelegenheid om elkaar beter te leren kennen en de vriendschapsbanden te verstevigen. Die hebben de trend voor hun opvolgers gezet en waar zijn we de afgelopen decennia niet allemaal geweest en welke prachtige musea hebben we niet bezocht? Dortmund en Den Haag hebben we goed leren kennen, maar ook maakten we kennis met Schloss Haamstede in 1988, Trier in 1993, waar ik me in een Weinstube heb laten gaan met als gevolg dat ik het zaterdagochtendprogramma heb moeten missen. Heel bijzonder was ook onze ontmoeting in 1995 in Bad Zwischenahn, thuisbasis van Walter Aden die helaas onlangs is overleden, waarbij mijn toenmalige president Marc de Leeuw “im alten Bauernhaus” op een indrukwekkende wijze stil stond bij vijftig jaar bevrijding en vrede in Europa. Daarmee illustrerend dat we niet alleen plezier met elkaar kunnen maken, maar ook dat het aanroeren van gevoelige onderwerpen niet werd geschuwd. Dat is in mijn ogen pas ware vriendschap. In datzelfde jaar werd Weimar bezocht, heel bijzonder in het licht van de Duitse eenwording in 1990. En wat een onvergetelijk middag beleefden wij in 1999 in het Operahuis met de uitvoering van de Oorlogssymfonie van Sjostakovitsj door het Philips Symfonie Orkest? Dortmund had heel veel kaarten aan de man gebracht en van de netto-opbrengst hebben veel Duitse en Nederlandse studenten geprofiteerd. Graag verwijs ik jullie naar de prachtige kroniek die Wolfgang en Eckart ons ter gelegenheid van 30 jaar jumelage cadeau hebben gedaan en waar je alle bijeenkomsten van 1971 tot 2001 kunt terugvinden. Het is spijtig dat Cees een soortgelijke kroniek voor de jaren erna niet heeft kunnen afmaken. Hij is een heel eind gekomen, maar helaas zijn wij er niet in geslaagd zijn werk op tijd af te ronden. Ook na 2001 zijn de Jumelage-beauftragten er dankzij hun organisatietalent, creativiteit en enthousiasme in geslaagd ons prachtige programma’s voor te schotelen. Denk daarbij aan het nu zo zwaar getroffen Ahrtal, aan Leiden, Münster en aan zondag 2 september 2018 toen we der Zeche Zollern bezochten. Veel dank dan ook aan hen, want ieder van ons weet dat zonder kartrekker veel goede voornemens verzanden. Tenslotte nog iets persoonlijks, ook namens Cora. Ik ben al 57 jaar Lion en nog steeds spreken de doelstellingen van het Lionisme mij aan en ik geniet van het clubleven in Den Haag. Maar voor Cora en mij vormt het jaarlijkse jumelageweekend het absolute hoogtepunt. Wij koesteren de lange, trouwe vriendschap met velen van jullie en zijn jullie dankbaar voor alle genoten gastvrijheid door de jaren heen. Maar ook in verdrietige tijden hebben elkaar steeds weten te vinden en kunnen steunen, al was het vaak op afstand. In de afgelopen vijftig jaar hebben we helaas veel verdienstelijke Lions en partners verloren, het kan ook niet anders. Maar wat missen wij op dit moment onze voor de jumelage zo belangrijke vrienden als Paul, Wolfgang en Cees. Maar dat onze vriendschap geen lege huls is, bewijst de aanwezigheid hier van dappere Annelies, Ute en Ria. Applaus! Ik wil eindigen met een passend citaat van Paul van Hessen, uitgesproken in 2001: “Vandaag kunnen we met vreugde vaststellen dat de vriendschap tussen onze clubs steeds hechter is geworden en dat beide veel positiefs aan elkaar gegeven en van elkaar ontvangen hebben”. Ik weet zeker dat wij dat ook vanavond, 20 jaar later, ervaren en daar dankbaar voor zijn. En wanneer we erin slagen om het stokje aan onze jongeren over te dragen, dan gaan we met onze jumelage een zonnige toekomst tegemoet. Dat moet lukken en daar wil ik op toasten. Op jullie gezondheid!
Rob ’t Hart
Lions Club Den Haag 1
Rob 't Hart tijdens diens speech uitgesproken bij het jubileumdiner op 11 september 2021